Συγγραφικό Έργο

ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ

Το έτος 1996, ύστερα από 14 χρόνια μάχιμης εμπειρίας, τοποθετήθηκα – χωρίς προσωπική επιθυμία – στο Τμήμα Δοκίμων Αστυφυλάκων Καρδίτσας, ως εκπαιδευτής. Από την πρώτη στιγμή, άκουσα το γνώριμο παράπονο:
«Αλλιώς μας έλεγαν στη Σχολή, αλλιώς τα συναντήσαμε στην πράξη.»

Μια συγκυρία με έφερε να αναλάβω προσωρινά το μάθημα της Τροχαίας, λόγω μετάθεσης του αρμόδιου εκπαιδευτή.

Αντί για τυπική αναφορά στα άρθρα του ΚΟΚ, εξήγησα στους Δόκιμους πως, παρά την υπηρεσία μου σε Τμήματα Τροχαίας ( Εθνικό δίκτυο Θηβών και Καρδίτσας) , θυμόμουν ελάχιστα άρθρα «απέξω».

Πίστευα – και εξακολουθώ να πιστεύω – πως η αποστήθιση είναι αναποτελεσματική. Αυτό που χρειάζεται ο αστυνομικός είναι η ικανότητα αναζήτησης και εφαρμογής της πληροφορίας όταν τη χρειάζεται.

Έτσι, αντί της στείρας διδασκαλίας, με την ενεργή συμμετοχή των εκπαιδευομένων, σε τρεις διδακτικές συναντήσεις, καταρτίσαμε ολοκληρωμένη δικογραφία θανατηφόρου τροχαίου ατυχήματος με όλες τις απαιτούμενες υπηρεσιακές και δικονομικές ενέργειες.

Καλλιγράφος ήταν ο Δόκιμος Αστ/κας Καλτσάς Αναστάσιος. Η δικογραφία αυτή διανεμήθηκε στους Δόκιμους ως πρακτικός οδηγός για μελλοντικά περιστατικά.

Το υλικό αυτό εντοπίστηκε από τον τότε Τμηματάρχη Σπουδών, Αστυνόμο Γεώργιο Γαλιάτσο , υποστηρικτή της βιωματικής εκπαίδευσης. Κατόπιν απόφασης του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου της Σχολής Αστυφυλάκων, το βοήθημα αυτό εντάχθηκε στο πρόγραμμα του μαθήματος Τροχαίας για όλα τα ΤΔΑ.

Έτσι ξεκίνησε το συγγραφικό μου έργο.

Ως αρχική αντίδραση σε μια μετάθεση που δεν επιθυμούσα, κυρίως, όμως, ως έμπρακτη διαφωνία με ένα σύστημα εκπαίδευσης που δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις της αστυνομικής πράξης.

Πάντα πίστευα πως η παραδοσιακή διδασκαλία με αποστήθιση έχει ξεπεραστεί.

Οι εξελίξεις στην επιστήμη της εκπαίδευσης απαιτούν νέα μοντέλα, με στόχο τη δημιουργική και κριτική σκέψη.

Γι’ αυτό και επιχείρησα να μεταφέρω την πραγματικότητα του πεζοδρομίου στη σχολική αίθουσα, μέσα από πρακτικές, εφαρμοσμένες μορφές διδασκαλίας.

Σημαντικός εμπνευστής και αρωγός σε αυτή την προσπάθεια ήταν ο τότε Διοικητής μου, κ. Δημήτριος Καλλιαντζής, τον οποίο ευχαριστώ θερμά για την ηθική ενθάρρυνση και στήριξή του.

Γνωρίζοντας, λοιπόν, πως η θεωρητική γνώση είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζεται η πράξη, ένιωσα την ανάγκη να μετουσιώσω τη γνώση σε πρακτικό εργαλείο. Έτσι, το 2000 συνέγραψα το πρώτο μου βιβλίο:
«ΟΔΗΓΟΣ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ» , ακολούθησε η «ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΣΗ» (16η έκδοση σήμερα), συνοδευόμενη από CD με προανακριτικά έντυπα

Το 2007, το βιβλίο αυτό εγκρίθηκε από το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο της Σχολής Αστυφυλάκων και χορηγήθηκε ως κύριο βοήθημα στο μάθημα Εφαρμογή Ποινικών Υποθέσεων.

Το έτος 2010 συνέγραψα το «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ» (11 η έκδοση σήμερα).

Και τα δύο βιβλία βρήκαν θετική και άμεση ανταπόκριση από τα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος και της Δημοτικής Αστυνομίας, που εκτελούν προανακριτικά καθήκοντα.

-Στο πλαίσιο της συνεχούς εξέλιξης και της ανάγκης για άμεση και αξιόπιστη πληροφόρηση, δημιουργήθηκαν δύο mobile εφαρμογές, που προσφέρουν διαρκή ενημέρωση, χρηστικά έντυπα και οδηγίες για την καθημερινή αστυνομική υπηρεσία.

Η προσπάθεια συνεχίζεται…

Με εκτίμηση,

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Κωνσταντίνος
Αστυνομικός Υποδιευθυντής ε.α.